Sylvia Traey

De bekende Belgische pianiste Sylvia Traey was prijswinnares in 1978 op het wereldberoemde Koningin Elisabeth Concours. Van haar verschenen ongeveer twintig platen en CD's, onder andere op het label EMI. Zij gaf duizenden concerten tot in alle grote zalen van de wereld. Daarnaast doceerde zij piano op diverse conservatoria. Nu wil zij een warme functie vervullen naar de mensen toe en treedt ze (vaak belangeloos) op in ziekenhuizen, verzorgingshuizen en gevangenissen. Haar ouders waren ook musicus, evenals haar tante Christel, de tweelingzus van haar moeder. Tijdens de oorlog woonde haar moeder in België en haar tante in Leipzig. Haar tante was klavecinist en speelde met het Gewandhaus orkest in Leipzig in een periode dat er geallieerde bommen op de stad vielen. In die tijd correspondeerde haar tante met haar moeder. De circa duizend brieven zijn bewaard gebleven. Zij schetsen de wanhoop van de kunstenaars die tegen het regime opstaan en tegelijkertijd hun kunst blijven uitdragen. Tevens het dilemma om als zussen elkaar niet te kunnen zien en alleen maar te kunnen schrijven over gevoelens. Haar grootvader, een notaris die onder andere twee Joodse mensen hielp onderduiken, pleegde in 1944 zelfmoord omdat hij de wandaden van het regime niet meer aankon. Sylvia bracht bij de Belgische uitgeverij Pandora een boek uit, "Christel - oorlogsbrieven van een kunstenares", met een aantal uittreksels uit de brieven. Summier wordt duidelijk wat voor een vreselijke tijd dat was. Maar ook hoe kunst altijd weer zijn weg vindt.



Toegangsprijs is inclusief het boek "Christel" van Sylvia Traey en de dichtbundel "Druppels van zwart rood hemelsblauw" van Kees Buskes.